гулчин

гулчин
I
[گلچين]
1. он ки гулро интихоб карда мечинад ва даста мекунад, чинандаи гул, гулчинанда
2. маҷ. мунтахаб, гузида; гулчини ашъор гузидаи ашъор, шеърҳои мунтахаб; гулчин кардан интихоб кардан, баргузидан, яккачин кардан, хоста гирифтан
II
[گلچين]
порчаи чарм, ки ҳамчун дастак ба ақиби маҳсӣ дӯхта мешавад

Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. . 2008.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "гулчин" в других словарях:

  • гулчинӣ — [گلچيني] исми амал аз гул чидан; чидани гул, гул кандан …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • гулчиндор — [گلچين دار] маҳсие, ки гулчин монда дӯхта шудааст …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • чин — I [چين] 1. асоси замони ҳозира аз феъли чидан 2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънии чидашуда (гулчин, дастчин, таҳчин…) чинанда, ҷамъоваранда (суханчин, пахтачин…), ба худ гиранда, ҷаббанда (арақчин, обчин…) II [چين] 1. шикан,… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»